Nazwa polska: wilczomlecz włosisty
Nazwa łacińska: Euphorbia villosa Waldst. & Kit. ex Willd./ Euphorbia volhynica Besser ex Racib./ Euphorbia illirica Lam.
Rodzina: Euphorbiaceae – wilczomleczowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
 |
Morfologia i biologia Bylina o grubym kłączu. Łodyga wysokości 30-80 cm. Liście podługowato-lancetowate, od spodu owłosione. Wierzchotka o 5-7 ramionach, górne podsadki eliptyczne. Kwitnie w czerwcu i lipcu (Szafer i in. 1986). W ramach gatunku niektórzy badacze wyodrębniają podgatunek wołyński ssp. volhynica, charakteryzujący się mniejszymi rozmiarami rośliny. |
|
Siedlisko Na Lubelszczyźnie gatunek spotykany na zmiennowilgotnych łąkach trzęślicowych oraz w nawapiennych murawach kserotermicznych, dąbrowach świetlistych i zbiorowiskach okrajkowych z klasy Trifolio-Geranietea sanguinei.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek europejski, spotykany również w północnej Afryce.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie Wilczomlecz włosisty podawany jest z nielicznych stanowisk w południowej części Polski. Na Lubelszczyźnie gatunek potwierdzony w okolicach Kornelówki, Maziarni i Wólki Leszczańskiej (Działy Grabowieckie) oraz z doliny rzeki Szyszły (Małe Polesie).
Liczebność populacji Stanowiska liczą od kilku do kilkudziesięciu kęp wilczomleczu.
Zagrożenia i wskazania ochronne Stanowiskom zlokalizowanym w ciepłolubnych dąbrowach (Maziarnia, Kornelówka) zagrażają pogarszające się warunki świetlne w wyniku grądowienia siedlisk. Murawom kserotermicznym (Wólka Leszczańska) zagrażają procesy sukcesji naturalnej lub zaorywanie. Łąki w dolinie Szyszły są obecnie regularnie koszone na potrzeby ochrony rzadkich gatunków ptaków, więc kondycja tego stanowiska jest dobra – dawniej zagrażała mu inwazja trzcin. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Anna Cwener,
Wiaczesław Michalczuk
Dane publikowane
Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1986. Rośliny Polskie. PWN, Warszawa.
